Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Μια (παλιά) σταγόνα αίμα.

(Πιο παλιό από παλιό. Ήμουν μικρός τότε.)



Εστιάζω στο κενό.
Δακρύζω.
Σκέφτομαι.
Θυμάμαι.
Τα μάτια κοκκινίζουν και πρήζονται.
Τα πνευμόνια ρουφάν θειάφι και φτύνουν πόνο.
Στο στήθος ένα βάρος γνωστό, αν μπορούσα θα το άφηνα να με τραβήξει στο μίζερο λάκο που το τραβά η βαρύτητα.
Πόδια κουρασμένα απ'τις βόλτες της ματαιότητας, τσιμεντένιες μπότες και θάλασσες δίχως τέλος.
Δυο μάτια γεμάτα φως και αθωότητα.
Φώτα και αθωότητες χαμένες που μου θυμίζουν δυο μάτια.
Τα φώτα αυτής της πόλης.

Ερωτεύτηκα μέσα σου, Σαλονίκη.
Αγάπησα μέσα σου, Σαλονίκη.
Μίσησα μέσα σου, Σαλονίκη.
Μίσησα τον εαυτό μου που σ'αγάπησα, Σαλονίκη.

Γι' αυτό θα φύγω μακριά.
Κάπου που ο αέρας δε θα είναι θειάφι, κάπου που δε θα με στοιχειώνει ό,τι όμορφο έχω ζήσει.
Κάπου που η ψυχή μου θα αδειάσει απ'τα θλιβερά ποιήματα.



Φτύνω αίμα κι αναμνήσεις.
Το κεφάλι μου σπάει σε χίλια κομμάτια.
Για μια στιγμή, βλέπω το είδωλο σου στα θραύσματα του καθρέφτη.
Για μια φευγαλέα, ακίνητη στιγμή στο χώρο και στο χρόνο, σε βλέπω, όπως τότε.
Με όλη τη χαμένη αθωότητα σου.
Κι έπειτα τα κομμάτια του καθρέφτη, κι εσύ μαζί, γίνονται ένα με τη σάρκα.

Ανοίγω τα χείλη για να φωνάξω.
Θέλω ν'ακουστώ μέχρι τα πέρατα της γης, θέλω ο πιο ξέγνοιαστος άνθρωπος να ακούσει την κραυγή μου και να γεμίσει
η ψυχή του φρίκη, έστω για μια στιγμή.
Ανοίγω τα χείλη, μα δε βγαίνει ήχος.
Δε βγαίνουν λέξεις.
Τα χείλη τρέμουν.
Η γλώσσα γεύεται μια σταγόνα αίμα.

Θέλω να σε καταστρέψω, για να μην αλλάξεις ποτέ ξανά.
Θέλω να σε καταστρέψω, για να μην με καταστρέψεις ποτέ ξανά.
Θέλω να σε καταστρέψω, για να δω, έστω για μια στιγμή, εκείνη τη χαμένη αθωότητα στα μάτια σου, κι ας χαθεί μετά για πάντα.
Θέλω να σε καταστρέψω, για να σ'αγαπώ για πάντα.

1 σχόλιο:

  1. Είναι καταπληκτικό!Σε φτάνει στον πάτο για να σε αναγκάσει να σηκωθείς μόνος σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή